I'm in love with my 30's. Wat heerlijk om 33 jaar te mogen zijn.
Mijn allereerste blog ooit. Ik ga niet zeggen dat ik nooit gedacht had dit te durven doen.
Er is namelijk altijd iets aanwezig geweest in mij waardoor ik wist dat ik dit ooit ging doen. Als kind hield ik al dagboeken bij, als tiener begon ik met gedichtjes en tekenen heeft er altijd al in gezeten. Fotograferen heeft altijd mijn interesse gehad, maar pas een paar jaar geleden ben ik mij hierin gaan verdiepen. Gek dat je vervolgens iets wat je altijd gedaan hebt en waar je zoveel vreugde uithaalde, weer naar de achtergrond laat verschuiven. Dat het niet meer belangrijk is ineens. Is het eigenlijk wel ineens? Of worden andere zaken in je leven belangrijker? Er is al zoveel wat ik moe(s)t doen, waarom een hobby voortzetten wat me niets brengt? Zo dacht ik immers... toen... nu weet ik beter. Want waarom geen tijd maken voor mezelf? Al die tijd doorgaan, voor het grotere doel dacht ik altijd. Maar wat is dat grotere doel eigenlijk? Waarom is het geen doel op zich om elke dag gelukkig te mogen leven? Om elke dag dankbaar te zijn en je zegeningen te tellen? Zodat je op de mindere dagen wat liever kunt zijn voor jezelf. Dat je letterlijk reserves opbouwt, die je vervolgens in kunt zetten wanneer je het even niet meer voelt.
Ik wist en voelde dat ik hier ooit iets mee ging doen... ooit... iets... blijft vaag. I know... Ik weet het ook nog niet. Wat ik wel weet is dat ik het wil delen. Met iedereen die het wil ontvangen. Met iedereen die ik hiermee (hopelijk) aan het denken kan zetten. Dat lijkt me mooi. Meer openheid creëren met elkaar en voor elkaar. Samen.
Dit is pas het begin. Super spannend vind ik het. Openstellen. Letterlijk iemand meenemen in mijn gedachten. Ik ga het doen. Op een manier die voor mij fijn, veilig en vertrouwd voelt: in geschrift, op papier, met kleur en foto's.
Wat mijn doel hiermee is? Geen idee. Voor het eerst in mijn leven heb ik geen doel. Ik laat me leiden en stel mezelf open. Ik voel dat dit veel moois kan brengen.
Hopelijk kunnen we ons leven meer kleur en diepgang geven! Ik neem je in ieder geval mee in het mijne.
En dat op de valreep in 2022, zo spannend!
Tot snel...
Liefs, Lisa
Reactie plaatsen
Reacties
Wat fijn dat jij jezelf lekker openstelde….
Ik ga je blog volgen, daar kan ik vast wel iets van leren.
Daarbij het nooit te laat voor toch 🤓😘
Wat supervet dat je dit doet! Lig met koorts in bad terwijl de rest van m'n familie aan het Kerstdiner zit, maar krijg alweer wat meer energie van je blog!