Daar zijn we weer. Deze dag kregen we uitstel van de operatie te horen...

Weer een nieuwe blog. Ik krijg het gevoel dat het maar amper om de chemo's draait, meer om alles eromheen en ook juist de onverwachte zaken. Wellicht is dat ook juist waar het om draait. Zoals de opname uit mijn vorige blog. Nu we weer thuis zijn maken we plannen wat we kunnen doen vóór de grote operatie.

Inmiddels weten we dat de operatie een week wordt opgeschoven. Ze willen haar net wat meer tijd geven om echt goed in haar bloedwaarden te laten zitten zodat ze extra is aangesterkt voor het herstel. Dit vinden we uiteraard heel spannend, maar we gaan er in mee en zien ook snel weer de positieve dingen. 

Boefje.

Met de hele familie het afzwemmen van Rev bijwonen!

Operatie uitgesteld.

Dit betekent mee naar het afzwemmen van Rev, de laatste schoolweek zo goed als kan meemaken en nog gezellig dagjes uit. Wat een feest, Liv is zelf heel blij met dit nieuws. Ook Rev geniet enorm. We hadden hem namelijk al voorbereid op het feit dat Liv en papa of mama er niet bij zou zijn.

Ook hebben we héél véél fijne momenten gehad tussendoor. Deze week extra heeft ons véél vreugde gebracht:

Hoedjes maken samen.

Bailey slaapt alweer een hele tijd bij opa en oma. Wat wordt ze gemist! Hopelijk snel weer naar huis.

Zelf regenboog haar gemaakt!

Weer lekker even buiten geweest.

Een leuke week.

We beginnen met Rev zijn dag. Wat waren we bang dat we niet bij het afzwemmen konden zijn. En nu waren we er. Met de hele familie zelfs! Wat een feestje was dat. Daarna kwam de laatste schoolweek. Liv had pyjamadag in de klas waarbij ze haar knuffel mee mocht nemen. Ook was daar het uitglijden van Rev *letterlijk, van groep 2 naar groep 3* én heeft Liv zelf afscheid kunnen nemen van haar klas aangezien ze volgend schooljaar groep 4 over gaat doen. Dit was een héél waardevol moment.

Pyjamadagje! Dat snoetje.

Afscheid in de klas.

Dagje weg.

Daarna konden we nog plannen maken voor de eerste vakantieweek. We zijn samen naar een dierentuin geweest. Voor het eerst in maanden zijn we samen een dagje uit geweest. Confronterend, gekkig, maar bovenal heel erg genieten samen. Liv doet totaal niet moeilijk over haar rolstoel, maar vindt het wel erg moeilijk dat kinderen naar haar staren. Dan merk ik dat ze wat achter me komt staan of snel weg wil uit die situatie. Heel begrijpelijk. Momenteel leggen we haar uit dat andere kinderen het gewoon niet gewend zijn en dat je het beste gewoon hoi kunt zeggen als ze zo kijken. Sommige lopen weg en sommige voelen dan de ruimte om een vraag te stellen. Zo heeft Liv meer regie in de situatie wat haar hopelijk kan helpen. 

We hebben een erg fijne dag gehad en de foto's geven mij echt een warm gevoel. Ergens een gevoel van vrijheid wat je weer even ervaart als je zelf mag gaan en staan, heerlijk!

Wel merken we dat Liv sneller moe is dan voorheen. Dan kan ze de prikkels wat minder goed verwerken. We wilden daarna nog vliegtuigen spotten, maar het regende wat en ze was niet in haar "hum". Snel naar huis dus...

Lekker gek doen samen!

Alle diertjes zijn vriendjes.

Ze zijn dol op elkaar!

Speciaal

Op woensdag gingen we nog iets heel leuks doen. Liv is gevraagd om deel te nemen aan de campagne voor de kinderkanker maand in september. Dit wilde ze zelf en ook hier hebben we een heel waardevol moment van gemaakt samen. Rev was erbij en werd betrokken bij alles wat er gebeurde. Hij mocht mee stoepkrijten en samen hebben ze de drone mogen besturen. 

Het was intensief om hiervoor op en neer te rijden, maar leuk om te zien hoe het achter de schermen gebeurd en helemaal fijn om te zien dat de kinderen zo genoten van deze dag.

De beelden hebben we al mogen bekijken en ik kan je vertellen.. tranen. Tranen van alle emoties die er maar zijn door elkaar. Wanneer de beelden online staan zal ik deze uiteraard met jullie delen.

Alleen maar trots.